zbawiać

zbawiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zbawiaćam, zbawiaća, zbawiaćają zbawiaćany {{/stl_8}}– zbawić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, zbawiaćwię, zbawiaćwi, zbawiaćwiony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyzwalać kogoś lub coś od czegoś, ratować od czegoś, wybawiać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zbawić ojczyznę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w chrześcijaństwie: ocalać od kary wiecznej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zbawić swoją duszę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odgrywać wyjątkową rolę, mieć decydujące znaczenie dla kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Możemy trochę poczekać, jeśli was to zbawi. {{/stl_10}}